"తృప్తి".                                   
(గెలిచిన పందెం) గుర్రాన్ని అమ్మడానికి వేటగాడు సంతకు వెళ్ళాడు. బేరం కుదరక గుర్రాన్ని ఇచ్చి ఆవుకు మారకం వేశాడు. మరొకరి సలహా తీసుకుని ఆవునిచ్చి గాడిద కు మారకం వేశాడు. అదీ కుదరక గాడిదనిచ్చి బూట్లు కొన్నాడు. అదీ కుదరక బూట్లు ఇచ్చి టోపీ కొన్నాడు. ఆ టోపీ తో ఇంటికి వస్తూ దారిలో వంతెన మీద నడుస్తూ ఉంటే రాయి తగిలి బోర్లా పడ్డాడు. టోపీ కాస్తా నది లో పడిపోయింది. దిగులుగా అటే చూస్తూ కూర్చున్నాడు. అదే దారిలో వచ్చే బాటసారులు విషయం అడిగి తెలుసుకుని అయ్యో పాపం అని బాధ పడ్డారు. " నీకివాళ ఉపవాసమే " అన్నాడొకడు. పెళ్ళాం చేత " బడితే పూజ" తప్పదన్నాడింకొకడు. వేటగాడు నా భార్య అలాంటిది కాదు, ఏమీ అనదు అని బాటసారులతో పందెం కట్టాడు. బాటసారులిరువురూ వేటగాడింటికి వెళ్ళారు. వేటగాడు గుమ్మం లోంచి భార్య ని పిలిచాడు. వాడి పెళ్ళాం ఎదురుగా వచ్చి మావా వచ్చావా అంది ఆప్యాయంగా. వాడు జరిగింది చెప్పటం మొదలెట్టాడు. వేటగాడు: గుర్రం ధర పలకకపోతే ఆవు కు మారకం వేశా అన్నాడు. భార్య: మంచి పని చేసావు పాలు తాగవచ్చు అన్నది. వేటగాడు ఆవును గాడిద కు మారకం వేశా అన్నాడు.భార్య : పోనీలే అడవి నుంచి కట్టెలు తెచ్చుకోవచ్చు అంది. వేటగాడు: గాడిద ను అమ్మేసి బూట్లు కొన్నా అన్నాడు. భార్య: అడవి లో రాళ్ళు తగలకుండా ఉంటాయి లే అంది. వేటగాడు అవీ ఉంచుకోకుండా అమ్మేసి టోపీ కొన్నా అన్నాడు. భార్య: ఆ టోపీ తో నువ్వు అందంగా ఉంటావు అంది తృప్తి గా. వేటగాడు: కానీ వస్తావుంటే నేను వంతెన మీద నడుస్తూ కింద పడితే టోపీ నీళ్ళలో పడిపోయింది అన్నాడు. భార్య: పోయే నీవు పడకుండా వచ్చావు , అంతా ఆ అడవి తల్లి దయ అని ముద్దు పెట్టింది. నేడు ఇలాంటి సంభాషణ వినగలమా! ప్రస్తుతం మానవుని యొక్క అన్ని బంధాలు వ్యాపార బంధాలే.
నిజమే, చిన్న బైక్ కొన్నవాడు పెద్ద బైక్ కొనాలనుకుంటాడు. చిన్న కారు ఉన్నవాడు పెద్ద కారుంటే బాగుంటుంది అనుకుంటాడు.     రెండు పడకగదుల ఇల్లు ఉన్నవాడు ఇంకో గది ఉంటే ఎవరైనా వచ్చినప్పుడు బాగుంటుంది అనుకుంటాడు.కోరికలు ఉండాలి కానీ మితిమీరకూడదు. పచ్చడి అన్నం తినేవాడు పంచభక్ష్యాలకు ఆశపడితే దొరుకుతుందా?  ఒకవేళ దొరికినా ఎన్నో విలువైన క్షణాలు పోగొట్టుకోవాల్సి వస్తుంది. గడిచిన కాలం తిరిగి రాదు కదా.... అందుకే పెద్దలు అన్నారు , "తృప్తి కి మించిన ఆనందం లేదు, ఆనందానికి మించిన ఔషధం లేదు" అని. చిన్న చిన్న వాటికే తృప్తి   పడగలిగితే జీవితం అంతా ఆనందమే .

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

పెళ్లి నాటి ప్రమాణాలు

Image
  పెళ్ళి ఇది ప్రతి మనిషి జీవితంలోనూ జరిగే విషయమే . కాని ఆ పెళ్ళి విలువ , ఆ మంత్రాల అర్థాలు మనమెవరం తెలుసుకోము . తెలుసుకుంటే దంపతుల మధ్య ఇన్ని గొడవలు విడాకులు ఉండవేమో ! మన భారతీయ వివాహ వ్యవస్థ ఎంతో పవిత్రమైనదీ పటిష్టమైనది . వరుడు విష్ణుస్వరూపుడుగా వధువు లక్ష్మీస్వరూపంగా భావించి వరుని కాళ్ళుకడిగి కన్యాదానం చేస్తాడు కన్యాదాత . భగవతత్త్వాన్ని ఆపాదించి చేస్తాం . కానీ దాన్ని పునాదులతో సహా కదిలించేస్తున్నాం . వివాహ   మంత్రాలకు అర్థం తెలిస్తే అయినా కనీసం వాటికి కట్టుబడి ఉంటామేమో . రెండు కుటుంబాల కలయిక , రెండు మనసుల కలయికే వివాహం . వధూవరుల పేర్లు , నక్షత్రాలు చూసి ముహుర్తం నిర్ణయిస్తారు . ఎందుకంటే ఆ ముహుర్తంలో ఒకటైనా జంట ఎప్పటకీ కలిసిమెలసి ఉంటారని అలా చేస్తారు . సుముహూర్తం : జీలకర్ర , బెల్లం కలిపి నూరిన ముద్దని ఒకరి తలపై ఇంకొరు బ్రహ్మరంధ్రాల మీద ఉంచేలా చేస్తారు . ఈ మిశ్రమం వల్ల ఒకరి శక్తి ఇంకొకరికి బ్రహ్మరంధ్రానికి ప్రవేశించి ఆ క్రిందనున్న సహస్రారచక్రానికి , అక్కడి నుండి ఆజ్ఞాచక్రానికి ...
Read more

మా చిన్నతనం

Image
వేసవికాలం...                         పిల్లలకు సెలవులు ఇచ్చేసారు. ఎండలు మండిపోతున్నాయి. ఎక్కడో కొంత మంది తప్ప ఎక్కువ మంది పల్లెలకు వెళ్ళలేకపోతున్నారు. సమ్మర్ క్యాంపులు అని, ఏవో కోచింగులు అని, తల్లిదండ్రుల ఉద్యోగాల వల్ల సెలవులు లేకపోవటం, ఇలా ఎన్నో కారణాల వల్ల వెళ్ళలేకపోతున్నారు.  అలా వెళ్ళటం వలన ఎంతొ ఆనందం పొందుతారు కానీ చాలా మంది కి కుదరటం లేదు . అదే మా చిన్నతనంలో అయితే  సెలవుల కోసం ఎదురు చూసేవాళ్ళం. మాది ఓ చిన్న పల్లెటూరు. పేరు సిద్ధనకొండూరు. అందరూ వచ్చారంటే ఇక సందడే సందడి. తాటికాయల కాలం కదా! ముంజలకి కొదవే లేదు.. తెగ తినేవాళ్ళం. ఇప్పట్లా ముంజె చేతికిచ్చేవారు కాదు. కాయను కోసి ఇస్తే వేలితో తీసి తినేవాళ్ళం. భలే మజా ఉండేది అలా తినటంలో.  అలాగే ఈతకాయలు తినటంలోనూ ఎంతో సరదా ఉండేది.  పెద్ద నేల బావులు ఉండేవి తోటల్లో.  నీళ్ళలో మునిగి పోకుండా మునగ కట్టెలు నడుము కి కట్టుకుని ఆ బావుల్లో ఈత కొట్టేవారు మగపిల్లలు. ఆడపిల్లలను పంపేవారు కాదు .               మావూ...
Read more

భాగ్సా ఉత్సవం

Image
ధనుర్మాసం సందర్భంగా భక్త సులభుడైన ఆ శ్రీనివాసుని తలచుకుందామని  ఓ చిన్న ప్రయత్నం ఈ కధ.             అనంతాళ్వారులను తెలియని వారు ఉండరు. ఆ గోవిందుని భక్త పరంపరలో ఒకరు వారు. వారు తన భార్యతో  కలిసి ఎంతో కష్టపడి రామానుజ పుష్పవాటికలో ఎన్నో రకాల పూలచెట్లను నాటి రక రకాల పూలు పూయించారు. వాటినుంచి మంచి పూలను సేకరించి దండ కూర్చి స్వామి వారికి సమర్పించేవారు. స్వామి వారికి ఆ మాలలు బాగా నచ్చాయి.              ఈ మాలలే ఇంత అందంగా ఉంటే వీటిని పూయించే తోట ఇంక ఎంత అందంగా ఉందో చూడాలనిపించింది స్వామి వారికి. ఆరోజు అర్చకులు బంగారు వాకిళ్ళను మూసివేసి వెళ్ళిపోయాక స్వామి అలమేలు మంగమ్మ తో కలిసి ఆ తోట చూడటానికి వెళ్ళారు. ఆ తోటను అందులోని పూలను చూసాక పరవశించిపోయారు .తోటంతా తిరుగుతూ సరససల్లాపాలతో గడిపారు. ఆ పూల సువాసనకు పులకరించి కొన్ని పూలు వాసన చూసి పడేయడం, కొన్ని పూలు అమ్మవారి శిగలో తురమటం ఇలా చేస్తూ సుప్రభాతం వేళకి ఆనందనిలయం చేరుకున్నారు.             తెల్లవారాక పూలు కోద్దామని తోటకు వెళ్లిన ...
Read more